Details

Waterschap Limburg heeft Deltares gevraagd onderzoek uit te voeren naar de waterkeringen langs de Maas naar aanleiding van het hoogwater in juni 2021 om van deze ervaringen te kunnen leren. Deze studie is oriënterend waarin een analyse is uitgevoerd van een viertal locaties. Doel van de analyse van de vier cases is om meer inzicht in en gevoel te krijgen voor de uitwerking en toepasbaarheid van de beoordeling van de waterkeringen op basis van de beoordelingssystematiek van het WBI (Wettelijk Beoordelingsinstrumentarium 2017). Voor zover dat mogelijk is worden mogelijke verbeteringen geïdentificeerd. In overleg met het waterschap zijn vier locaties geselecteerd die nader zijn onderzocht. Daarbij zijn ook enkele interessante locaties buiten beschouwing gelaten, aangezien deze al in ander kader (bijvoorbeeld bij versterking van de kering) uitvoerig door het waterschap worden onderzocht. Bij deze vier locaties wordt de case in detail beschreven, de bevindingen van het hoogwater gerapporteerd en worden eerste conclusies per locatie getrokken.
Deze uitkomsten worden gebruikt om, indien mogelijk, meer algemene lessen te trekken. De uitgewerkte cases laten zien dat het zinvol is om de uitkomsten uit de veiligheidsbeoordeling en de werkelijk waargenomen verschijnselen tijdens een hoogwaterperiode met elkaar te vergelijken. Er is tot op heden in de beoordelingssystematiek weinig aandacht voor het meenemen van ervaringen tijdens hoogwater in de beoordeling van de veiligheid van waterkeringen. Het verhaal van de kering kan hier praktische handvatten voor bieden. In de wettelijke beoordelingen (van na juli 2021) van waterschap Limburg zijn ervaringen van het hoogwater meegenomen en veelal verwerkt in de beoordelingsresultaten middels ‘bewezen sterkte’ (wegstrepen van de faalkans bijdrage van overleefde waterstanden). De onderhavige (oriënterende) studie laat zien dat hier nog meer voordeel in kan zitten.